Zastanawiała mnie ostatnio odmiana imion i nazwisk zagranicznych pisarzy: Tasha Aw (Awa?), Kobego Abego, Enrique Vili-Matasa (jak chce Literatura na Świecie), Antonia Gómeza Rufo, Artura Pereza-Revertego, Juana Joségo Millása, Rodriga Fresána, Fatosa Kongoli i Santiaga Roncagliolo (wbrew woli wydawcy). Czy dobrze sobie radzę – w dopełniaczu?

Zastanawiają mnie granice spolszczania i narzucania polskiego wzorca deklinacyjnego imionom i nazwiskom obcym na przykładzie Aśoki i Ashoki Okrutnego, Giovanniego Carpine/Carpiniego, Fatosa Kongolego/Kongoliego, Yossiego Avniego [właśc. Yossi Avnina-Levego, jak twierdzi i odmienia recenzent Nowych Książek (2007, nr 11). Jakie [granice] obowiązują stale, a które dobierać z polskiego wzorca do „indywidualności”?

Dzień dobry,

jeden z piłkarzy polskiej reprezentacji w piłce nożnej nosi włoskie imię NICOLA, zastanawiam się nad poprawna odmianą męskiej wersji tego imienia. W szczególności chodzi o celownik, czy powinno być Nikoli ( Zalewskiemu), czyli identycznie jak w wersji żeńskiej imienia, czy też Nikola (Zalewskiemu)?

Z góry dziękuję za pomoc :)

Alicja

Dzień dobry,
zastanawia mnie kwestia odmiany nazwiska dwuczłonowego, które nosi mój znajomy. Z tego, co wiem, [wynika, że] należy odmieniać oba człony, chyba że pierwszy człon stanowi rodowe zawołanie. Jak należy zatem postąpić w przypadku nazwiska Natzke-Kruszyński, w którym pierwszy człon nie jest zawołaniem, gdyż oba człony to nazwiska po rodzicach? Zgodnie z powyższym poprawnym wydaje się Natzkego-Kruszyńskiego, ale taka odmiana brzmi dla mnie nieco pretensjonalnie.
Bardzo dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry. Jestem studentką czwartego roku weterynarii. Od pewnego czasu zastanawia mnie jaka jest poprawna odmiana słowa STRZYK, a dokładniej jego forma w dopełniaczu liczby pojedynczej. Prowadzący oraz książki na zmianę używają strzyka i strzyku. Forma strzyka wydaje mi się niepoprawna, ale nigdzie nie mogę znaleźć informacji na temat prawidłowej odmiany tego słowa przez przypadki.
Jak to jest w takim razie: nie ma strzyka czy nie ma strzyku?

Dzień dobry,

piszę krótkie teksty do czytania dla dzieci.

Zastanawiam się, czy muszę użyć cudzysłów przy zapisie:

Ola mówi: „ale hałasy”.

czy mogę zapisać, bez cudzysłowu

Ola mówi: ale hałasy

a może powinnam tak:

Ola mówi: – ale hałasy.

Pozdrawiam,

Iwona Cieślak

Szanowni Eksperci,
od dłuższego czasu zastanawiam się, ile pięter ma dwupiętrowy budynek. Czy ma on parter i pierwsze piętro (czyli dwa poziomy, ale drugiego piętra brak), czy może parter, pierwsze piętro oraz drugie piętro (czyli trzy poziomy, ale za to jest drugie piętro)?
A dalej, czy budynek jednopiętrowy to to samo co budynek parterowy? A jeśli tak, to czy każdy budynek nie jest piętrowy (no bo przecież parterowy to jednopiętrowy)?
Z poważaniem,
Michał Nazarewicz

Zastanawia mnie pochodzenie dwóch słów: popyt oraz podaż. Szykuję pewien projekt zaliczeniowy i niezwykle istotne dla mnie jest, aby dowiedzieć się, skąd pochodzą te dziwnie (przynajmniej dla mnie) brzmiące słowa.

Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo.

Zastanawia mnie pewna rzecz związana z przedrostkiem pra-. Chodzi o wyrażenia: prawnuk, prawnuczka albo prawnuki. Czy te wyrażenia są językowo logiczne, skoro przecież przedrostek pra- był używany do tworzenia wyrażeń opisujących coś co było wcześniej, jak pradziadowie, prajęzyk albo pradzieje. Natomiast wnuki to jest coś co jest następne, a nie wcześniejsze.

Pozdrawiam

Dzień dobry!

Mam pytanie dotyczące poprawnej i dopuszczalnej odmiany słowa „sędzia” w rodzaju męskim. Słownik poprawnej polszczyzny uznaje formy D. sędzi; C. sędzi; B. sędzię za przestarzałe. Na tych stronach: https://pl.wiktionary.org/wiki/s%C4%99dzia https://dobryslownik.pl/slowo/s%C4%99dzia/76338/ uznano obie formy, czyli: D. sędzi/sędziego; C. sędzi/ sędziemu B. sędzię/sędziego za poprawne. Jestem nauczycielką i zastanawiam się, czy mam uznać taką (sędzi/sędzię) odmianę za błędną, czy nadal jest ona dopuszczalna.

Będę wdzięczna za ostateczne rozstrzygnięcie tej kwestii.

Z wyrazami szacunku

Aneta Szulc